<meta name='google-adsense-platform-account' content='ca-host-pub-1556223355139109'/> <meta name='google-adsense-platform-domain' content='blogspot.com'/> <!-- --><style type="text/css">@import url(https://www.blogger.com/static/v1/v-css/navbar/3334278262-classic.css); div.b-mobile {display:none;} </style> </head> <body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d10743772\x26blogName\x3dj%C2%B4aime+ma+vie.\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dLIGHT\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://jaimemavie.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://jaimemavie.blogspot.com/\x26vt\x3d-8955210660120432237', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

« Home | 缺席 » | 除了你那鬚根太嫩 » | 問候語 » | 身體 » | » | 虛線 » | 日子紀錄 » | 2.0.0.3. » | 氧化的美藝 » | 無關痛癢的蕃茄 »

* 愛我就會不再理我

>>>Sunday, April 09, 2006

drafts @ gmail讀完《人造衛星情人》,除了失控嚎哭,也就無法欺騙自己,很想給安德烈寫信。當一切都會失去,還計較甚麼呢?那天再見,只覺得他把自己埋藏得更深,像鎖在一個很細很細的箱子之中,溝通斷裂。沒有人。沒有人。因為他的孤獨,我感到很悲哀,也因此那天我無法直視他的身體,只能別轉臉,不去觸及喚回記憶與慾望的影像。但這晚,當我急速地要完成這本書,就覺得很痛。也許是因為我從來不是那種人。我天真,快樂,容易滿足。當他把徹底的孤獨傳染給我,就無法不抖顫了。是要責怪皮膚的敏感,抑或,看穿的機緣?為甚麼會這樣呢?那一點一滴,何時從我們的身邊流逝?他還會真切地愛人嗎?抑或,我都錯了。如果他願意心平氣和,便會慢慢知道真正的我。已經無關愛或不愛,難道他還未聽懂命運的玩笑嗎?縱然這樣設想,但信還是無法寄出。那個 safe 在 gmail 內的 draft,已經八個月了。原來,愛與不愛,才是個可怕的陷阱。終於明白,我不要你愛我。

:: posted by my lock, 5:01 PM