<meta name='google-adsense-platform-account' content='ca-host-pub-1556223355139109'/> <meta name='google-adsense-platform-domain' content='blogspot.com'/> <!-- --><style type="text/css">@import url(https://www.blogger.com/static/v1/v-css/navbar/3334278262-classic.css); div.b-mobile {display:none;} </style> </head> <body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d10743772\x26blogName\x3dj%C2%B4aime+ma+vie.\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dLIGHT\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://jaimemavie.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://jaimemavie.blogspot.com/\x26vt\x3d-8955210660120432237', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

« Home | 問候語 » | 身體 » | » | 虛線 » | 日子紀錄 » | 2.0.0.3. » | 氧化的美藝 » | 無關痛癢的蕃茄 » | 中青幼 » | 何必如是? »

* 除了你那鬚根太嫩

>>>Friday, April 07, 2006

下雨的日子,從港大走到油麻地再去沙田,從購物到閱讀至約會。與佩佩見面和談天,問她關於她警察男友的近況、士氣的高低,一概輕描淡寫。佩佩是一幅擅於留白的水墨畫,淡然得跟我的野獸派馬蒂斯存放在不一樣的展館。但我就是喜歡佩佩。又不如假裝,為著她深愛博益版的《世界末日與冷酷異境》,那一套我無法讀完的書。縱然我對她說,近來我很迷村上春樹,她只是微笑而不語。

傘子摺傘終在我的懷內,與其說喜歡那一道以橙色小水點圍成的橫邊,不如承認偏愛那一記木柄的質感,像手執一塊木,一份契約,一種儀式。像這裡,這一頁背景,我曾經閱讀你的聯想。關聯感應,懂得你對顏色的敏感。怪只怪那本記事簿惹的禍──像那天他一見到我的隨身物即偷笑了。或者,親愛的,你得承認,敏感的其實不止我一個。有時,真想訪問一下你的朋友,那些竊笑背後的原委。

我的頭髮,最深最深的漆黑,漂染也上色乏力。我就是如此的迂腐。然而,總記得〈玩具〉的歌詞。
頭髮那染色可以換
眼角那道眉亦會轉款
嫌這裡太擠迫便去搬
轉轉這道大門
世界太悶也只得你跟我玩

幸而,那副漂亮容貌沒破損。

:: posted by my lock, 4:56 PM